Kemal Sarıkartal


AY KADIN


Fotoğraf karesine sığmayan güzelliği 
Antika aynalarda gizli 
Mahzun ve duru 

Mülteci ayakları, uzak diyarda 
Anadolu kültürüyle yad ellerde
Gündüzleri derinden bir iç çekiş 
Geceleri hasret.

Dinlediği matemli türküler de 
Gözyaşları, gündüzlere kapalı 
Hüzünleri gecelere açık. 

Yağmur camları öperken 
O camlara gözyaşlarını boşalttı 
Hangi zamandı 
Gecikilmiş randevularda bekleyen  

Bazlama kokan avuçları 
Katmer yanığı elleri 
Sac önünde, içine sızı damlayan ana.

Sandıkta saklanan mektuplarda 
Hatırlı, hatıralar !
Silinmeyen izlerde, yasaklı düşler. 

Gurbet odalarda son sözü 
Uzaklara karışan sessizliğin sesi 
Sabahı beklerken,
Öpülen yalnızlık.

Eyy ayışığının, ay kadını 
Senelerce sustun !
Şimdi susma ? 

Hâni sesin nerede ? 
       
  ------------------- 

GÖZLERİNİ UZAKLAR ÖPSÜN 

Gözlerindeki bakışlar değişmedi. 

Kayıp yıllarda 
Göğsünde ki acıları 
Kimseler bilemedi 
Saçlarındaki aktan başka 

Balmumu kokulu 
Kehribar benizli yüzün 
Güze bakan yanında 
Har olan gönlün
Üşür temmuz da.. 

Bakışları değişmeyen gözlerini 
Uzaklar öpsün.          
 
-------------------

ÇÖZÜLEMEYEN
BULMACALAR- BİLMECELER 

Lacivert gecelerde 
Hüzün dağıtan saki
Ezberlenmiş ömürde 
Bulmacalar- bilmeceler çözülmemiş

Gönül resminde 
Hüzzam bakışlar 
Gönül dağı dumanlı, sevdalar mahzun 
Gün aşımı, güz kertiğinde 
Yapraklar gazel
Karanfiller kuru. 

Ömrün durağı yok
Son durakta 
Yol ayrımında 
Aynaların sırları dökülür

Aciz ümitlerde 
Gözlerden düşen iri damlalarda 
Her mevsim kış olur... 

KemaL SARIKARTAL 
Saklı Zamanlar 

YAZARLAR